Sunday in Kyustendil

During Communism the underground church operated from the cellar of this house, now owned by the pastor we met here.

We were touched by the sincerity of the couple of people that attended this Evangelical church meeting on Sunday morning. It was sad for us to only spot one young girl in the service.

The pastor introducing us and asked Hanneke to share a word.

I'm sharing a message at the service. Must say having to do that with the help of an interpreter was a very interesting experience.

It turned Autumn right in front of our eyes over the past two weeks  . . .

 and then into winter within one day . . .

Up Close and Personal

We visited two children's homes today and were able so spent some time with the children, most from the gypsy community.

 It did not take long before we were accepted by the children hungry for individual attention, love and physical contact. No verbal language required. . . 

Christoph soon joined in  having to return balls to four boys simultaneously.

Ontmoeting met Jack en Elsabe

Uiteindelik! Ons ontmoet vir Jack en Elsabe Louw, sendelinge in Bulgarye, werksaam in die kinderhuise. Ons kan net nie ophou gesels nie!! Is skielik bang die 4 dae saam gaan nie genoeg wees nie! Ons het sooo baie om te deel... En hul geniet die kuier in Afrikaans ook geweldig!

Saam met ons hier is die 'pastor' van die plaaslike Evangeliese Kerk hier in Bulgarye, Pavel en sy vrou Katia en hul kleindogter Maggi (linkerkant van die foto). 

 

Na 10 dae in volwasse geselskap alleen geniet Christoph die 2-jarige maatjie baie! En taal maak glad nie saak nie... alhoewel Christoph ons by verre voor is met die aanleer van 'Bulgarski'! 

Ons besoek more 2 kinderhuise in die omgewing. Ons glo dat dit 'n spesiale ervaring gaan wees.

Time out

Ons het besluit om vandag net ‘n bietjie “af te vat” om emosioneel en geestelik voor te berei vir die tyd wat ons saam met Jack en Elsabe met hulle kinderbediening gaan spandeer. Ons sien baie uit daarna, nie net omdat ons ‘n sagte plekkie vir kinders het nie, maar veral omdat dit glad nie deel van ons aanvanklike beplanning was nie.  Dit het eers navore gekom het nadat ons reeds besluit het om die tyd in Bulgarye te spandeer.   (The Lora Foundation)

Ons het regtig ‘n verwagting dat daar iets spesiaal vir ons wag en moontlik selfs ‘n sleutel wat ‘n deur na meer duidelikheid oor ons roeping sal oopsluit . . . moontlik een of ander openbaring (revelation), dalk iets spesifiek wat ons moet leer of dalk moet ons net die kinders gaan dien . . .

Rila Monastery

Rila Monastery van die Ortodokse kerk (ook genoem die Bulgarian Jerusalem)

Saint John van Rila (gebore in 876), bekend as die ‘Miracle Worker’ het homself voor God afgesonder en hier kom vestig. Dit het ‘n plek van afsondering vir die monnike geword. Gaan lees gerus meer hiervan op die internet.

Om daar te wees en die sigbare in te drink, het ‘n oorweldigende hartseer binne my gewek. Oor ‘n tydperk van amper 12 eeue het daar soveel gebeur met ons Christelike geloof... Hoeveel verskillende sytakke is daar? Hoeveel van hulle ken vir Jesus as hul Saligmaker en Redder... Hoeveel van hulle het ‘n lewende verhouding met ons Pappa Vader...? Is daar vandag nog van hierdie ‘rituele’ sonder verhouding in ons hedendaagse kerke? Soveel vrae... soveel introspeksie ... O Vader, hou ons naby U! Help ons om nie te verval in ‘n ‘geloof’ nie!

1Kor 13:12  Nou kyk ons nog in 'n dowwe spieël en sien 'n raaiselagtige beeld, maar eendag sal ons alles sien soos dit werklik is. Nou ken ek net gedeeltelik, maar eendag sal ek ten volle ken soos God my ten volle ken.

1Kor 13:13  En nou: geloof, hoop en liefde bly, hierdie drie. En die grootste hiervan is die liefde!

  

 

Die muur – en dakskilderye is iets van ‘n ander aard! Al die detail!! Wat sou dit alles uitbeeld?

 Die name ‘Abram, Isak en Jakob’ is duidelik sigbaar op hierdie skildery. Wie die persoon links voorstel, weet ons nie. 

 'n Priester

Spesiale ervaringe...

Ons 'buur-tannie' in Slaveykovo,Stefanie (heel links), se verjaardag word op tradisionele manier gevier. Almal (die ou tannies en een ou omie) wat in die 'village' bly kom bymekaar in die ou stadsaal.

Hulle opregtheid laat 'n knop in die keel...

Iliena lees 'n gedig in Bulgarski ... ons verstaan nie 'n woord nie, maar ek en Rita huil snot en trane! Die mensies kruip diep in mens se hart in, veral die ouer tannies. Hul praat nie 'n woord Engels nie, maar ons kommunikeer met 'n ander taal, een wat ver bo woorde strek ... Dis onbeskryflik...

Dis maklik om die oom se ouderdom by hom te 'hoor' - dis net 8 vol hande (met 10 vingers aan) en nog 2 hande met 8 vingers, en 'n baie bree glimlag!

Slaveykovo

Slaveykovo ... 

ons eerste nessie in hierdie pragtige land.

Die heerlikste pere, direk vanaf die boom.. dis hoe die mense hier lewe!

So hartseer, pragtige kerkie, slegs vir die mooi, nooit regtig gebruik nie...

En rondom ons is berge...

Een van my baie maatjies hier...

Ons laaste aand in Slaveykovo, baie dankie Here vir 'n baie spesiale plekkie wat U vir ons uitgesoek het!

Terug blik op die laaste week

Die laaste week het definitief anders uitgedraai as wat ons verwag het, nie dat ons regtig geweet het wat om te verwag nie. Die visie om ‘n vastrap plek vir KE (Kingdom Encounters)  in die Europese Unie (EU) te kry was voorwaar ‘n leer proses, opwindend, frustrerend,   en met tye selfs intimiderend. Dit was ‘n belewenis om te ervaar hoe die sirkel al hoe kleiner geword het van ‘n land na ‘n streek . . . 

 van ‘n streek na ‘n dorp . . . 

en van ‘n dorp na ‘n spesifiek huis . . .

Ons kan met eerlikheid se dat na elke tree ons volkome vrede gehad het dat ons op die regte pad was. Dit, nieteenstaande dat daar soms tussen voet optel en voet neersit  te doen gekry het met ‘n magdom van emosies, ‘n stort vloed van gedagtes en ‘n deeglike bewustheid dat ons nie eers met dit wat ons nou weet alles kan uit redeneer nie . . .

Hoe dit ook al sy, die “Kindom Encounters” maatskappy dokumente is in, die aanbod is gemaak, nou wag ons net om te hoor van die Italianer aan wie die eiendom behoort. Dankie vir almal se gebede.